
Ajo tregon për vdekjen e një vajze të re në një fshat, të cilën shkon gjithë fshati për ta varrosur. Natën e parë pas varrimit, roja i varrezave dëgjon klithma dhe ulërima. Ai nuk besoi se do të ishin të vërteta, duke besuar se ishin shpirtrat ata të cilët e kishin pushtuar dhe nuk shkon për të parë nga afër. Të nesërmen roja tregon në fshat për ngjarjen e një nate më parë, duke ngjallur kureshtjen e njerëzve për ta vërtetuar. Ermira tregon se vajza kishte çjerrë arkivolin me thonj, pasi kishte qenë e gjallë, në momentin që ishte varrosur, por ishte afishuar më vonë.
Françeska dhe Graciano thonë se kanë dëgjuar shpesh raste të tilla të ngjashëm me historinë e sapo treguar. “Shumë e dhimbshme, por fatkeqësisht, e vërtetë”, shprehet Ermira, për ta përfunduar.
0 comments:
Post a Comment